ALS HET DORRE HOUT GAAT BLOEIEN

We zijn ons aan het ontworstelen aan de onwezenlijk mooie tijd bij de Ashaninka Indianen. We gaan weer op reis naar Lima en dan door naar Nederland.

We hebben zelden een cursus gehad als deze. De aandacht was vaak een stuk spanning en verwachting. Je zou in vervoering raken als je de Indianen gezichten vol verwachting op ons gericht zag. Elke les opnieuw was een avontuur.

Gezichten getaand door de hitte. Hun prachtige bruine huid en onverzorgde handen. Op slippers en in kapotte schoenen… of met hun blote voeten in de modder en op de scherpe steentjes van de weg.

De boeken gaan open en dan…? De les over de wederkomst van Jezus op de wolken van de hemel was wel het meest aangrijpend. Ik heb die les gedaan naar aanleiding van Mattheüs 24 en Openbaring 20:11 en verder. Niet op een angstige manier. Dat hoefde niet. De Heere heeft het me gegeven om met deze mensen samen op pad te gaan in dat wonderheerlijke boek dat Bijbel heet. Vooral toen het ging over de opening van de boeken, waarin alles van je leven openbaar komt, greep het hen aan. Een oude voorganger schudde een paar keer verwonderd met zijn hoofd: is dat echt allemaal zo?

Het was bijzonder hoe de aandacht was. Heel aandachtig werd elk woord gevolgd.  Je zag de spanning groeien op hun gezichten.

Daar sta je! Voor de troon van Koning Jezus!

Maar gelijk er achteraan: het is nog niet zover. Jouw boek kan schoon worden. Zodat het alleen blanco bladzijden heeft. Een oudere zondagschoolleidster kwam helemaal voor op het puntje van haar stoel zitten. Haar mond een eindje open. Ze wilde wat vragen, maar ik zag dat het nog niet rijp was.

Ineens schiet ze met een ruk naar voren. “Misisonero…  missionero…, kunnen nu ook je zonden afgewassen worden”? Heel indringend was haar vraag.

Ik voelde dat dit geen belangstellende vraag was maar een noodkreet uit haar hart. De al wat ouder wordende oudere ogen, vol tranen, gericht op mijn mond. Alsof ze de woorden er uit wilde trekken.

“Wat moet je dan doen?” riep ze.

De hele groep dominees en zondagsschoolleiders, van ruim 70 mensen keek vol verwachting naar me, om te horen wat ik nu zou zeggen. Ik voelde de spanning. Het was een heilig moment waarin de Heere de leiding nam en iedereen zich er echt van bewust was dat het hier om de kern ging.

De oudere zuster was zonder dat ze er zelf erg in had, half gaan staan om dichter bij me te zijn en des te beter te verstaan wat ik zeggen zou.

Ik heb natuurlijk mijn best gedaan om de spanning niet te verbreken, maar heb mijn Bijbel gepakt: Ik heb hen vanuit de Bijbel uitgelegd hoe de Heere de boeken nu kan openen. Bijvoorbeeld zoals bij Saulus op de weg naar Damascus. Hij zag alleen zwarte volgeschreven bladzijden. Alles was fout, zonde tegen God.

Maar Johannes heeft het juichend opgeschreven; ““Het bloed van Jezus Christus, Gods zoon, reinigt ons van alle zonden”.  

Het kwam nu als een verlossingswoord uit de hemel tussen ons 

De oudere vrouw liet haar tranen even de vrije loop… Een indianenvrouw die huilt!

Stel het je voor. Het is onmogelijk, maar het gebeurde. Ze huilde van blijdschap. Verschillende anderen keken heel verwonderd en blij naar haar.

Stralend zei ze: “Dankjewel missionero. Ik kan weer verder.”

Zou je dan niet wensen dat we in Nederland wat minder strijdlustig zouden zijn en wat meer gefocust op het levende Woord van God?

Bij het afscheid nemen aan het eind van de cursus, hield ze mijn hand met twee handen vast. “Dank je wel broeder Jan!”.

Lieve mensen wat een heerlijkheid!

Samen zoeken naar God. Wat een schande dat we dat in ons land ook niet veel meer doen. Samen met ouderen en jongeren. Samen buigen voor het Woord. Samen zoeken naar de Verlosser… en samen Hem vinden…. Rust en vrede. Ja, want dat kent het echte geloof. Rust in het volbrachte, volkomen werk van onze Heiland, en in vrede onze weg gaan. Hoog over de bergen maar ook diep door de dalen. In de wetenschap dat Hij over me waakt en me leidt… naar het einde, zoals Hij dat met ons voor heeft. Wat is het dan heerlijk om te zien dat het dorre hout kan gaan bloeien als een roos.

Hartelijke groeten en Gods zegen