WIE ZIJN WIJ...

Iets over ons leven

Wij zijn:

Jan Willem Nicolaas van Dooijeweert (Jan), geboren 23 -01 - 1938 in Tricht, Betuwe. "Mijn ouders hadden daar een fruitbedrijf. Na ons trouwen zijn wij als het ware automatisch daarin blijven werken. Met de bedoeling om het bedrijf voort te zetten. Daarom heb ik me ook helemaal bekwaamt in die branche. Mijn theologische opleiding heb ik te danken aan veel zelfstudie thuis, aangevuld met privélessen van enkele predikanten. De meeste ervaring heb ik samen met Nellie opgedaan in de praktijk van het leven (vooral de Tilburgse Evangelisatie-tijd was een echte leerschool.

Neeltje Jacoba van der Slikke (Nellie), geboren 25 - 04 - 1942 in Oostburg, Zeeuws Vlaanderen. "Mijn ouders hadden een boerderij in Schoondijke. Na ons trouwen ben ik gewoon met mijn man meegegaan naar de Betuwe. De eerste jaren van ons huwelijk waren heel zwaar omdat er groot gebrek aan financiele middelen was. We hebben gewoon "armoede" geleden. Dat was niet altijd even gemakkelijk, maar het heeft me wel gevormd om met heel weinig toe te kunnen komen. Later werd het leven stapje voor stapje anders."

Dat er heel veel kan veranderen in het leven.... dat hebben wij samen ervaren.

Begonnen onder de koeien, in een kersenboom, in de bieten.... Achter een paard, op een tractor.... En dan leer je elkaar kennen.... trouwen... en kinderen krijgen: Connie, Peter, Martin, Nelleke en Annemieke, en niet te vergeten de kleine Hans die we in Leiden op de begraafplaats moesten achterlaten... Vreugde en verdriet...

Onze kinderen kregen ook weer kinderen en daarna die ook weer..... We zien ons door de Heere gezegend met een grote familie. 6 kinderen, 23 kleinkinderen en 13 achterklein-kinderen. Aangetrouwde en aankomenden ook meegeteld zijn we nu met meer dan 50 mensen.
Maar dat is niet alles. Ons jongste kindje, Hans, is twee dagen na zijn geboorte overleden.
De Heere riep ons ook om te werken in Zijn Koninkrijk. Voor ik (Jan) er gehoor aan gaf was ik 34 jaar. Toen pas kwam de overgave aan Gods roepstem. In mijn 19de levensjaar had de Heere geroepen.... Maar ik luisterde niet. Wist niet hoe ik dat moest doen, ik had op dat terrein geen enkele begeleiding.

Het werk waarmee we begonnen was: "Evangelisten-echtpaar" zijn, in Tilburg. Wat hebben we daar het leven leren kennen. Tot in de diepste diepten van het "verloren-mens" zijn. Dronkaards, publiek vrouwen, zwervers, buitenlanders, heel deftige mensen, bedriegers en oplichters. Een ex-gevangene die ramen lapte met een pistool in zijn broekzak.... Kermisgasten en woonwagenbewoners, tot zelfs een grote zigeunerfamilie, met een oude oma met een lange zwarte vlecht en een glazen bol..... We hebben ze allemaal leren kennen als mensen... Met waarde voor God!

Wat hebben we ons daar ook mogen verwonderen over het werk van Gods Geest. We waren er bij betrokken dat mensen veranderden door de kracht van het Evangelie. We hebben gehuild met verslagen mensen die zich zelf leerden kennen als hopeloos verloren. We hebben ons verblijdt met mensen die hun heil en vergeving van hun zonden vonden in het bloed van Christus Jezus, de Zaligmaker van zondaren.

Daar zijn ook contacten gelegd met honderden mensen uit de kerken van ons goede vaderland. Jongens en meisje, mannen en vrouwen, schoenmakers en dominees...... ze kwamen in hun vakantie naar onze kerkdiensten. Ze kwamen om te helpen met lectuur verspreiden in de stad. Ze leefden mee en.... baden mee. Op deze manier kreeg het werk bekendheid in ons land. En dat was het niet alleen maar door deze manier van werken wist iedereen in Tilburg dat er in de stad een "Bijbelwinkel" was. Die werd een begrip. Protestant en Katholiek kochten hun Bijbel in "De Bijbelwinkel". Met heel veel vreugde denken we nu, ruim 40 jaar na het begin, aan die tijd terug.

Toch was dit nog maar het begin van ons werk. Via de Stichting In de Rechte Straat kregen we  contacten in Zuid Amerika. Ons blikveld veranderde. En we kregen ander zicht op de tekst waarmee de Heere ons riep:

Jesaja 61:5-7
En uitlanders zullen staan, en uw kudden weiden; en vreemden zullen uw akkerlieden en uw wijngaardeniers zijn. Doch u zult priesters van de HEERE heten, men zal u dienaren van onze God noemen; gij zult het vermogen van de heidenen eten, en in hun heerlijkheid zult gij u roemen. Voor uw dubbele schaamte en schande zullen zij juichen over hun deel; daarom zullen zij in hun land erfelijk het dubbele bezitten; zij zullen eeuwige vreugde hebben.

Nee.... de Tilburgers waren die "uitlanders" niet. Ook de mensen uit de asielzoekres centra waren dat niet. We moesten verder. 

Toen kwam Peru! Dertien jaar hebben we daar nu gewerkt. Met heel veel vreugde, maar ook met heel veel zegen. Lees hiervoor meer onder het kopje "WAT WIJ DOEN IN PERU".

Na onze jarenlange ervaring moeten we nu helaas meer gaan denken over afbouwen.... Dan krijgen we misschien ook wat meer tijd om iets te doen in ons eigen land. Vandaar deze website. We willen proberen om nog wat present te zijn op allerlei terreinen van ons kerkelijk gebeuren. Als de Heere ons daar de kracht voor geeft. Zie hiervoor de pagina "ONS WERK IN NEDERLAND".

Klik hier en reageer even in ons"GASTENBOEK"