Boeiend om te horen van het Evangelie ver weg

Zuster Xiao Min.

Mijn man zou voorgaan in Heiligerlee. Zoals altijd was het heerlijk om in die gemeente te zijn. Bij binnenkomst loop je tegen een tafel met lectuur aan. Het is nog vroeg en ik neem een kerkbode mee naar binnen. De eigen voorganger heeft in dit nummer een stukje geschreven over de lijdende kerk, waar we deze zondag ook speciaal voor zullen bidden. Hij schrijft  hoe een  zuster in China, een eenvoudige boerendochter, meer dan 1000 liederen geschreven en gecomponeerd  heeft. Ze kan geen noot lezen, heeft een simpele cassetterecorder en een notitieboekje. Maar de Heere geeft haar deze bijzondere gave en bewogenheid. Hij heeft haar ook bij zendelingen gebracht die werken onder etnische minderheden in de bergen van Zuidwest-China. Die mensen wonen afgelegen en in onontwikkelde gebieden. De zendelingen die de Heere geroepen heeft en naar deze streken te gaan hebben geen gemakkelijke taak. Ja, zij moeten en mogen van Jezus vertellen, Jezus die gekomen is om ook hen te redden. De zendelingen hebben  geen vast onderdak, ze trekken van dorp naar dorp. Vaak met honger, bedreigd door de mensen, die echt niet op de Redder der wereld zitten te wachten. Weggejaagd…als een hond. Velen van Gods werkers zijn teleurgesteld, ontmoedigd.

Ik zie ze in gedachten voor me. Mijn gedachten dwalen terug naar Peru. Nee! God zij dank, daar was deze situatie niet. Maar ik zag en hoorde wel hoe onze lieve broeders en zusters  diep in de jungle, dagen liepen om Gods blijde boodschap te brengen. Hoe onze broeders en zusters hoog en hoger de bergen in gingen om hun volk van Jezus te vertellen. De bevolking hoog in de bergen leefden in angsten en occultisme. Waren animisten. Hitte, regen, koude, sneeuw en vorst trotseerden zij in hun verlangen om de naam van Jezus door te geven.

Ik zie in gedachten de broeders en zusters dagen lang lopen door de rivieren, een doos Bijbels op hun schouders. En ze gingen, gedreven door Gods liefde. Dagen varen in een boomstambootje. Een slingerpaadje volgen door de jungle.          Zij werden niet overal met blijdschap ontvangen.

Ik herinner me een broeder die regelmatig diep in de jungle kwam, na eindeloos peddelen met zijn boomstambootje.  En de bevolking  stal zijn bootje. Toen hij  later weer bij hen kwam, staken ze het huis in brand en kon hij amper het vege lijf redden.  

Broeders waren soms weken lang weg van vrouw en kinderen. We hebben dit leven een beetje geproefd en meegemaakt.  Het ontroerde me nu al lezend, hoe zuster Xiao van de Heere inzicht kreeg en een lied schreef voor de ontmoedigde zendelingen.                                              

Lied 676 zegt: je moet niet rusten voordat je 7777 bergen en 7777 rivieren bent over gestoken om al die mensen, die zonder Jezus leven, te bereiken. Houd moed, houd vol. Ik las veel boeken over zending en zendelingen. Wat is het verrassend om hun verhalen te lezen. Verhalen die werkelijkheid zijn. Ze maken vaak zo ingrijpend veel dingen mee!

We kennen dit leven. Op een keer leden we zoveel kou, dat Jan zei, “Heere, ik kan niet meer, mijn vingers zijn verkrampt van de kou…”

Met al onze kleren aan kropen we in bed. Moedeloos…maar dan elke keer weer het wonder dat de Heere weer moed en kracht gaf en Jan soms ‘s morgens onder een koud buitenkraantje psalmen zong. Of dat het zo heet was onder het golfplaten dak dat we niet slapen konden en dan toch maar stil  in je hart een lied of psalm zingen. Ook nu in tweeduizend  twee en twintig is er maar één ding belangrijk, houd vol:  als je met mensen op straat een gesprek hebt, als de deuren  voor je neus dicht gegooid worden….  “Houd vol!”.     
Er is een lied dat roept tot ieder die werkt in Gods Koninkrijk, gedicht door Xiao : 

Richt je volkomen op de zielen van iedere stam, 

Voortdurend bedenkend dat we allen mensen (Chinezen of anderen) zijn.

Onophoudelijk er aan denkend

dat in de verre schuilhoeken van de bergen onze naasten verwanten wonen.

Daarom moeten we klimmen over 7777 bergen.

Moeten we waden door 7777 stromen

We mogen niet rusten tot elke bewoonde plaats is bereikt.

Want Gods liefde geldt iedereen

Of het nu je vijand is of je familie

Het zijn allen kostbare zielen voor Hem.

Voor mij betekend de 7777 eindeloos door gaan!

Laat je niet ontmoedigen. “Ga”, zei Jezus”

en vertel van Mij”.

En weet dan: “Dat Mij is gegeven alle macht, in de hemel en op de aarde”. Dat houd in dat een Machtige Held ons nabij is. En dat voor Hem geen dingen onmogelijk zijn.

Lied 676 Uit: Liederen van Kanaän. Xiano Min. In samenwerking met Open Doors is de goede versie gedrukt en overal in China verspreid.

Contactpagina: http://www.evangelist-van-dooijeweert.com/235697862