Als je te ver weg bent hoor je God niet....

Een verhaal van ds Busch in Duitsland. Hij was frontsoldaat in de eerste wereldoorlog.

Staat in het boek dat hij uitgegeven heeft in 1977: De titel was heel eenvoudig "JEZUS"

Als wij het gevoel hebben dat God zwijgt, dan kan het zijn dat wij te ver van Hem verwijderd zijn!

Onlangs kwam een jongeman naar mij toe en zei: “Dominee Busch, u maakt me nerveus! U spreekt voortdurend over God. Ik loop u tegen het lijf en u begint alweer. Ik hoor God niet en ik zie God niet. Waar spreekt Hij dan? Ik hoor niets"
Toen antwoordde ik: Besté man, kent u het verhaal van de verloren zoon? "Zo ongeveer,' verklaarde hij.
“Zo ongeveer" is helemaal niets. Ik zal het u vertellen een verhaal van Jezus zelf. Er was eens een rijke landheer die twee zoons had. De ene was een beetje lichtzinnig. Het was hem thuis te bekrompen, te duf. Daar moest hij eenvoudig niets van hebben. Op een dag zegt hij tegen zijn vader:
"Ouwe, geef mij mijn erfdeel, betaal het me nu alvast uit, ik wil de wijde wereld in." Zijn vader gaf het hem en de zoon trok de wijde wereld in. Er staat over hem: "Hij verkwistte zijn bezit in een losbandig leven."
U kunt zich dat voorstellen: Je kunt je geld in de grote steden best kwijt. En uitgerekend dan komt er hongersnood en werkeloosheid.
Hij zakt hopeloos af en komt tenslotte als varkenshoeder bij de varkens terecht. In Israël werden varkens als onreine dieren beschouwd. Voor een Israëliet was varkenshoeder worden het ergste wat hem kon gebeuren. Maar omdat er hongersnood heerste, was hij blij een hapje uit de troggen van de varkens te kunnen gappen en wat te eten te hebben.
De stem van zijn vader kon hij daar niet meer horen. Hij was eenvoudig te ver bij hem vandaan. Nu kon de verloren zoon zeggen: "Ik hoor de stem van mijn vader niet." Logisch toch, die hoorde hij natuurlijk niet!
Sta me toe hier even een stukje in te lassen en het verhaal te vervolgen zoals het niet in de Bijbel staat. Daar zit hij dan, van huis weggelopen, bij de varkens. Hij heeft niets te bikken. En dan klaagt hij zijn vader aan: “Hoe kan die toelaten dat het zo beroerd met me gaat!”
Die indruk geeft onze huidige wereld mij. Ze heeft God verlaten, de beroerdigheid komt over haar en ze schreeuwt: “Hoe kan God dat
allemaal toelaten?! Waarom zwijgt God?!”
Maar Jezus vertelt het verhaal van de verloren zoon anders: Er komt een moment in zijn leven, waarin hij tot zichzelf komt: Ik ben een halve idioot! Bij mijn vader is brood in overvloed - en ik verga van de honger. Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb
gezondigd. En hij staat op en keert om! Zijn vader ziet hem al van ver en loopt hem tegemoet. Maar de verloren zoon zegt tegen hem: "Vader, ik heb gezondigd. Dan neemt de vader hem in zijn armen en roept: “Breng het beste kleed hier en geef hem een ring aan zijn vinger en schoenen aan zijn voeten!”
Opeens hoort hij de stem van zijn vader weer.
“Als u de stem van God niet kunt horen, dan bent u te ver weg!
U moet rechts omkeert maken, dat weet u heel goed”, zei ik tegen die jongeman.
Mensen kunnen heel ver van God verwijderd zijn - zelfs tot bij de zwijnen. Ik heb dat in de tijd van mijn grootste goddeloosheid, als luitenant in de Eerste Wereldoorlog, altijd geweten en gedacht: “Eigenlijk zou ik moeten omkeren!”
En ik heb nog nooit iemand getroffen, die dat in de grond van de zaak niet wist: “Eigenlijk zou ik moeten omkeren!”
Een bijzonder eigengereide vrouw verklaart: “Met mij is alles in orde!” Maar als ik wat langer met haar doorpraat, zegt ze: “Ja, eigenlijk zou ik moeten omkeren! Er is veel schuld in mijn leven. In wezen is mijn hart helemaal versteend!”
Kijk! Dat is eerlijk zijn! Dat is je schuld belijden.
leder van ons weet: “Eigenlijk zou ik moeten omkeren”.
Waarom doet u het dan niet? Keer toch om! Dan hoort ook u de stem van de Vader!
Dan zeg en denk je niet meer: “Waarom zwijgt God”.
Dan zegt u, dan zeg jij, absoluut: “Waarom keer ik me niet om?” 

Keer nu om! God ziet naar je uit.

Er is een grens die een mens of een stad of een volk kan overschrijden, een grens van onverschilligheid tegenover de levende God.
Daarna luistert of antwoordt God niet langer. Dan kunt u nog bidden of vloeken maar Hij geeft geen antwoord meer. Begrijpt u dat dit zwijgen het meest huiveringwekkende vonnis van God over Sodom was? God had hun niets meer te zeggen! En als ik naar onze landen kijk, in hun volkomen onverschilligheid tegenover de waarheid van God, tegenover de geboden van God en tegenover het heil van God, dan grijpt huivering mij aan.
Misschien beleeft u het zelf nog eens, dat u bidt of vloekt - en dat God u niets meer te zeggen heeft. Er staat ergens in de Bijbel van God: 'Ik heb u geroepen - en gij hebt niet geantwoord.
Waarom zwijg je, mens, wanneer God je roept? Let op en luister.
Het zwijgen van God is het verschrikkelijkste vonnis van God!

Voor contact: http://www.evangelist-van-dooijeweert.com/235697862