Is dat ook jouw geloof in deze Corona-tijd?

Graag eerst even dit gedeelte van de Bijbel lezen, Mattheüs 14

25 Maar in de vierde nachtwake kwam Jezus naar hen toe, lopend over de zee.

26 En toen de discipelen Hem over de zee zagen lopen, raakten zij in verwarring en zeiden: Het is een spook! En zij schreeuwden van angst

27 Maar meteen sprak Jezus hen aan en zei: Heb goede moed, Ik ben het; wees niet bevreesd.

28 Petrus antwoordde Hem en zei: Heere, als U het bent, geef mij dan bevel over het water naar U toe te komen.

29 Hij zei: Kom! En Petrus klom uit het schip en liep op het water om bij Jezus te komen.

30 Maar toen hij op de sterke wind lette, werd hij bang, en toen hij begon te zinken, riep hij: “Heere, red mij!”

31 Jezus stak meteen Zijn hand uit, greep hem vast en zei tegen hem: Kleingelovige, waarom hebt u getwijfeld?

32 En toen zij in het schip geklommen waren, ging de wind liggen.

Heerlijke liefde van de Heiland. Liefde naar mensen toe. Hebben we dat niet een beetje nodig in deze tijd? Alles lijkt in een chaos te veranderen. Maar het is niet zo! Bij Jezus verandert niets!  In Hem ook niet. En in Zijn liefde ook niet.Daar mag je schuilen tegen alles wat je overkomt. Ook in de tijd van een pandemie. Stormen en golven ten spijt komt Hij wie in Hem geloven te hulp. Heerlijk is die macht van onze Ontfermer. We mogen het uitroepen, met de discipelen: “Werkelijk U bent de Zoon van God!”

Juist ook in deze tijd van verdriet en moedeloosheid, zorgen en angst mogen we niet twijfelen aan de grootheid en de heerlijkheid en de liefde van onze Heiland; Jezus Christus.

Als de mens Jezus hier wandelt op zee…. Ja: wandelen… Hij wandelt! Hij loopt niet angstig  om Zich heen kijkend. NEE! Rustig en kalm. Ongrijpbaar voor angst en geweld komt Hij naar de Zijnen toe. Hij weet wat er aan de hand is. Hij kent hun angst en nood. Vol vertrouwen, in geloof (het is niet speciaal Zijn Goddelijke macht; de mens Jezus heeft geloof) komt Hij over de stormende wilde golven heen naar hen toe. De discipelen kijken naar Hem. Eerst is er schrik en denken ze dat er een spook aan komt. Een boosaardige geest die hen komt halen voor de dood. Dan krijsen ze van angst. Maar dan ziet Petrus het in eens: Het is Jezus!. Hij schreeuwt van vreugde. Het is de Meester. Het is MIJN Meester. Mijn Redder.

Heere laat mij bij U komen…. En de Heiland schenkt hem geloof. Geloof dat bergen kan verzetten! Hij krijgt geloof genoeg om over boord te durven stappen en op de golven te gaan lopen. Weg angst, weg stormgevaar, weg woedende golven. Weg nood en dood. Het geloof geeft hem een wonderbaarlijke kracht. Daar gaat Petrus. De anderen kijken in verbijstering toe. “Hoe durft hij? Hoe kan hij?”

Daar is maar één antwoord op: Door het geloof! Hij ziet alleen Jezus. En geen golven of gevaar. Geen nood of angst knijpt hem de keel dicht. Jezus is daar! Daar wil hij naar toe.  Daar mag hij ook naar toe. “KOM!” zei de Heiland. “Kom maar naar me toe!”. Vertrouw je maar aan Mij. En daar gaat Petrus…. Stap voor stap? Nee! Fier, rechtop! Zo mogen wij ook staan op de golven die ons omringen in deze Corona pandemie. Geloof in God, in Jezus.

Maar dan ineens ziet hij de golven. Het gevaar… En hij verdwijnt in de diepte…. “Heere, help me!” Hoor je de noodschreeuw. In doodsgevaar. O arme Petrus wat doe je nu? Hij keek naar de golven en toe n gebeurde dat vreselijke: Hij dreigde ten onder te gaan.

Zo is het ook in onze dagen. Als we op alle omstandigheden en dreigingen letten, op alles wat er gebeurd, de besmettingen, de sterfgevallen. De eindeloze tijd die nodig kan zijn om te herstellen, dan knijpt de angst ons de keel dicht. Maar dan steekt ook vandaag Jezus de hand uit. Net als bij Petrus. Hij rukt Petrus uit de afgrond van het ongeloof. “Waarom hebt u gewankeld kleingelovige? Waarom keek je naar de golven en niet naar Mij?”

Ook dat is vandaag net zo! Jezus zegt het ook tegen jou, tegen u; “Waarom kijk je naar de Corona en niet naar Mij? Waarom wankel je? Waarom beef je van angst? Kom!”. Wat een feest is het geweest toen de golven gingen liggen en de wind helemaal stil werd. Dat had Jezus gedaan. Hij had het gevaar toegesproken. Zomaar één woord van Hem en alle golven zijn weg. Geloven we dat ook van daag nog? Want dat is de werkelijkheid hoor. Zijn hand is naar ons uitgestrekt: “Kom!”

Het was een noodkreet: “Heere help me!” Een schreeuw meer niet. Zo mag het ook vandaag lieve broeders en zusters, lieve vrienden! Laat maar een schreeuw naar Hem. Hij zal je hand grijpen. “Waarom heb je gewankeld? Waarom ben je bang? Waarom kom je niet naar Mij?” Daar kan alleen onze redding vandaan komen. Van Jezus Christus, onze Heiland en redder.