Ik kwam dit getuigenis tegen en ik wil het u graag doorgeven om na te denken.

Julian Urban 38 jaar, Doctor in Lombardije, Italië:

CORONA - MIJN LEVEN IS GEBROKEN EN GEHEELD.....

‘Nooit in mijn donkerste nachtmerries heb ik gedacht dat ik kon zien en ervaren wat er hier in ons ziekenhuis al drie weken aan de hand is. De nachtmerrie stroomt, de rivier wordt groter en groter. In het begin kwamen er slechts enkele zieken aan, toen tientallen en dan honderden en nu zijn we geen doktoren meer, maar we zijn sorteerders aan de lopende band geworden en we beslissen wie er mag leven en wie naar huis moet worden gestuurd om te sterven, zelfs als al deze mensen Italiaanse belastingen hebben betaald, hun leven lang.

Tot twee weken geleden waren mijn collega's en ik atheïst; het was normaal omdat we artsen zijn en we leerden dat wetenschap de aanwezigheid van God uitsluit. Ik lachte altijd als mijn ouders naar de kerk gingen.

Negen dagen geleden kwam er een voorganger van 75 jaar bij ons op de IC; hij was een aardige man, had ernstige ademhalingsproblemen, maar had een Bijbel bij zich en hij maakte indruk op ons omdat hij die aan de stervenden voorlas en hen troostte en hun hand vast hield. We waren allemaal vermoeide, ontmoedigde dokters, psychisch en fysiek volledig op, toen we tijd hadden om naar hem te luisteren.

We moeten nu toegeven: als mens hebben we onze grenzen bereikt, we kunnen niet meer doen dan wat we nu doen en toch sterven er elke dag meer mensen. En we zijn uitgeput, we hebben inmiddels twee collega's die zijn overleden en anderen zijn besmet. We realiseerden ons dat waar wat de mens kan doen de limiet bereikt is, we God nodig hebben! Nu vragen we Hem om hulp als we een paar vrije minuten hebben, praten met elkaar en we kunnen niet geloven dat we als overtuigde atheïsten nu elke dag op zoek zijn naar onze vrede en de Heer vragen ons te helpen weerstand te bieden zodat we voor de zieken kunnen zorgen.

Gisteren stierf de 75-jarige voorganger. Ondanks het feit dat er hier in de drie weken meer dan 120 doden vielen en we allemaal uitgeput waren, ondanks zijn eigen omstandigheden en onze moeilijkheden, is hij erin geslaagd om ons een VREDE te brengen die we niet meer verwacht hadden ooit te vinden.

De voorganger is naar onze Heer gegaan en binnenkort zullen we hem ook volgen als deze situatie zo doorgaat.

Ik ben zes dagen niet thuis geweest, ik weet niet wanneer ik de laatste keer heb gegeten en ik besef mijn waardeloosheid op deze aarde en ik wil mijn laatste adem benutten om anderen te helpen.

Ik ben GELUKKIG dat ik tot God ben teruggekeerd terwijl ik omringd ben door het lijden en de dood van mijn medemensen ".

Getuigenis verzameld door: Gianni Giardinelli