De nood van een mens zonder Jezus

WAAROM NOEMEN WE DE STERFDAG VAN JEZUS "GOEDE VRIJDAG" ??  

Past "zwarte vrijdag" niet beter bij deze dag van gedenken?  

Wat gedenken we vandaag? Nee, niet de geboorte van Jezus... niet Zijn glorievolle intocht in Jeruzalem, niet zijn opvaren naar de hemel. We denken aan die afschuwelijke dag dat de mensen Jezus uitwierpen, uitspuugden: "Weg met deze! Kruist Hem". Nooit wilden ze Hem meer zien. Bespot en bebloed, geslagen en veracht.... De onwaardigste onder de mensen. Zo werd Hij Jeruzalem uitgeduwd....

En toch...

De beste vrijdag van de geschiedenis. Het is de dag van het grote geschenk van God de Vader. We herdachten met het Kerstfeest: God de Vader geeft Zijn zoon! Arm, als een baby, in een kribbe.... en we fantaseren allerlei romantische taferelen omheen; Herdertjes, engeltjes, kindjes, en wat niet al. Met het risico dat we de werkelijkheid vergeten.

En nu... zomaar in de "STLLE WEEK" schud de hele wereld. Hoe kan  het allemaal? We vragen het ons duizendmaal af. Waarom, waarom, waarom... Waarom Brussel, waarom Parijs? We leven toch in een heel open samenleving, in vrede en eensgezindheid? Er komt toch nooit oorlog meer? We hebben toch ons verstand gekregen? 1940-1945 heeft ons toch zoveel geleerd. Miljoenen zijn omgekomen door bruut geweld....

Waarom gebeurd dit toch? Ziet God ons niet? Kan hij niet ingrijpen en ons beschermen? Onze hoofden suizen van de vragen.

Vergis je nu niet! God ziet ons wel. Hij zag ons al lang voor Brussel en Parijs. Hij zag onze nood en ellende direct nadat Adam en Eva van Hem wegliepen. En Hij deed wat. Hij deed iets heel groots: Hij beloofde een VERLOSSER, een REDDER... Eeuwen hebben de mensen naar Hem uitgezien. En Hij is gekomen. Kerstfeest... Maar nu met goede vrijdag wil Hij dat wij onze ogen openen. Jezus kwam niet voor Zijn plezier als babytje naar de aarde. Nee! Hij kwam met een opdracht, een taak. Een heel zware, vreselijke opdracht: Hij kwam als gezondene van God de Vader om onze schuld bij God te betalen. 

Denken we niet aak heel verkeerd aan Jezus?

In de lang vervlogen Middeleeuwen, was er een stadje, arm, maar goed Christelijk. De mensen stroomden trouw elke morgen en elke zondag naar de kerk. Dat hoorde zo. In de kerk werden je zonden vergeven. Daar hoorde je van Jezus... Het gaf je ook wel een beetje een goed gevoel dat je zo trouw was. Er werd niet met zoveel woorden over gesproken waarom het ging.

God...ja God was hoog in de hemel. Hij zal wel bestaan. Hij doet ons geen kwaad en Hij zorgt voor ons. We hebben altijd alles wat nodig is om te kunnen leven. Jezus... Ja die was gekruisigd... vroeger. Was een zoon van Maria. Woont nu in de hemel en Hij bidt voor ons. Dat Hij ook opriep om Hem te dienen en te volgen... dat vergaten de meesten helemaal. Kwam niet in hun hoofden op. Ze hadden te druk met hun werk, met hun kinderen, met de akkertjes die helmaal buiten de stad lagen.

Totdat...

Ja! Totdat... de vreselijke pest uitbrak in het oude stadje. De pest, die niemand ontzag. Ouden en jongen stierven. Er was veel verdriet in het stadje. De mensen spraken nergens anders meer over. Ze voelden met de rouwende families mee. Er was bittere nood.... En in het oude kerkje kwamen niet veel mensen meer. De mensen dachten niet meer aan God, ze dachten niet meer aan Jezus. Ze baden niet meer.... God was er toch niet.... De kerk staat van lieverlee leeg. Als een stukje herinnering aan vroeger. Ja! Toen geloofden de mensen alles wat ze in de kerk hoorden. Mar nu is alles anders.

Op Goede vrijdag komt er een processie de stad binnen. Dat was een oud gebruik. Een soort optocht, maar dan met allerlei dingen over Jezus, over God, een beeld van Maria was er ook altijd bij. Voorop loopt een monnik met een kruis met een lichaam er aan. Dat is Jezus, de gekruisigde...

De mensen lachen en spotten... en de processie gaat de kerk binnen. Ze lopen er achter aan en de kerk vult zich met spottende en joelende mensen. Ha...! Jezus? God? Waar is Hij? We zien niets van Hem. Hij laat ons in de steek. Hij bestaat helemaal niet. De monnik gaat onverstoorbaar de preekstoel op. Hij heeft pijn  in zijn hart om deze arme, dwaze mensen. De nood heeft hen niet bij God gebracht maar juist van God vandaan. 

De monnik heeft een boodschap: Jezus lijden en sterven. Hij preekt over het levan Jezus en komt stapje voor stapje bij de kruisiging van Jezus. "En zij kruisigden Hem...."klonk het duidelijk en bewogen door het kleine kerkje.... Toen bleef hij even stil en keek de mensen aan..... Heel stil was het geworden in de kerk. De monnik ging weer verder: "Toen Jezus zag dat de mensen rondom Zijn kruis heel onverschillig waren, dat ze helemaal niet om Hem gaven.... dat ze alleen maar aan hun ziekten dachten en aan hun eten en drinken en helemaal niet meer aan Hem.... Toen rukte hij zich los van het kruis, keek heel boos naar de mensen en voer stralend voor hun verbaasde ogen op naar de hemel. En het kruis stond leeg in de duisternis van Golgotha. Er stierf geen Jezus voor ons aan het kruis. Amen".

Een kreun van angst ging door de kerk. De spanning was verbroken. Ademloos hadden ze de preek van de monnik gehoord, gevolgd. Ze hadden zichzelf herkent. Ze herinnerden zich maar al te goed hoe ze met God gespot hadden en om Hem gelachen hadden. Ze zijn verslagen.... En dan dringt zich een man naar voren. Hij stuwt door de mensenmassa heen naar voren en schreeuwt: "Monnik, sla Hem weer aan het kruis. Sla Hem weer aan het kruis. Voor ons. Monnik wij kunnen niet zonder de gekruisigde. We hebben Hem zo nodig, maar we wisten het niet meer! Alstublieft monnik, Help ons".

Misschien mag er voor allen die het nog wel geloven een aardig voorval bij, uit Amsterdam. Het Amsterdam met zijn radicale uitdrukkingen. Een voorval dat ons aan het denken moet zetten.

Ze was een echte "volksvrouw", ze woonde in een smal straatje in het naoorlogse Amsterdam. Een onbekende man kwam haar bezoeken. .. "Maar wie bent u eigenlijk", was haar directe vraag.  "Ik ben uw wijkdominee", was het antwoord.  "Dan mocht u ook wel een beetje opgewekter kijken", was haar felle reactie.

Als het waar is wat Christenen beweren; dat zij door Christus verlost zijn, dan mag u er ook wel eens beetje meer verlost uitzien." Zij bedoelde niet een :"beroepsglimlach". Maar een echte onbezorgde blik. Een blik die spreekt van toekomst. Het is een stille wenk voor alle Christenen van vandaag. Goede vrijdag - terug zien naar wat Jezus deed. Terug zien op wat Jezus riep: "HET IS VOLBRACHT". dat alles mag toch een helder gezicht geven een open oog voor wat gaat komen. Maar ook een geopend oog voor de werkelijkheid: Christus Jezus is Overwinnaar. Overwinnaar van dood en graf. Overwinnaar over alle aardse strubelingen. Overwinnaar op alle terreinen van het leven. En daarom mag iemand die van Hem is ook blij zijn. Ook al suizen de bommen om je oren. Ook al dreigt het terrorisme alles te veranderen.

Dan mag het zijn: "Ik heb geloofd en daarom zing ik - daarom zing ik van gena. Van ontferming en verlossing, door het bloed van Golgotha".

Zingt u het mee? Ook met Pasen. Jezus leeft!