12. feb, 2019

JE SCHAMEN

Ongeloof is toch zo heel erg!!!!!!

Heeft u, heb jij er wel eens aan gedacht dat ongeloof in de Bijbel naar voren komt op een zodanige wijze dat het Jezus zelfs machteloos maakt?

Ik wijs u twee Bijbel teksten; HET SPEELT IN Nazareth, de plaats waar Jezus bijna 30 jaar gewoond had.;
Mattheüs 13:58  “En Hij deed daar niet veel krachten vanwege hun ongeloof”.

Marcus 6: 6  “En Hij verwonderde Zich over hun ongeloof. En Hij trok de dorpen in de omgeving rond en gaf er onderwijs”.

Jezus kon in Nazareth geen kracht doen.

Hij, die zieken genas en doden opwekte, kon daar niets uitrich­ten.

Hij wilde hen zegenen en men maakte het Hem onmoge­lijk door ongeloof. Hoe is het mogelijk?!

Weet je als mensen zijn we eigenlijk net als een lege fles, die midden in het water drijft. Hij blijft gewoon leeg. Al kolkt het water nog zo hard. Als stroomt de rivier door een waterval,  hij blijft LEEG. Hij is en blijft leeg en blijft leeg. Ook al drijft hij 200 kilometer met de stroom mee.

Als de kurk er niet afgehaald word, blijft hij voor altijd leeg.

Die kurk is het angstaanjagende beeld van ons ongeloof. Die kurk zit er ingeslagen. Zo vast als een muur.

Ook het ongeloof van hen die zich Christen noemen is ten hemel schreiend. Het ongeloof van mensen die iedere zondag naar de kerk gaan. Van mensen die heel hard halleluja roepen. Van mensen die diep in nood zitten over de vraag of hun zonden wel vergeven zijn…

Door hun ongeloof laat het Evangelie hen koud. Zij hebben niets aan al die heerlijke beloften die God schonk. Moe­deloos zitten mensen neer, gebukt onder de zorgen van het leven.

Zij kunnen hun zonden niet kwijt raken, geen vergeving vinden…

Anderen werken in Gods Ko­ninkrijk, alles mislukt... geen vrucht.

Maar de kurk blijft op de fles.

En zo schiet er slechts één ding over: het is alles de schuld van uw ongeloof.

Dat u leeft met veel angst en schrik zonder uitkomst te zien…

Dat jij geen toekomst hebt omdat je in zulke slechte omstandigheden bent op gegroeid.

Dat je geen hoop meer hebt omdat altijd alles je toch tegen zit.

Dat je bang bent dat je niet tot Gods kinderen kunt behoren…

Dat je werkt en werkt en geen vrucht ziet op je werk, in zending, evangelisatie, prediking en pastoraat in de gemeente waar God je een plaatsje geeft…..

Dat je onbekeerd verder leeft zonder naar Jezus te vluchten om Zijn hulp en zegen.

De Heere Jezus plaatst ons midden in de genade, maar Hij behandelt ons als mensen. Als redelijke en zedelijke wezens. Hij stelt ons zelf verantwoordelijk voor onze daden.

We staan ook voor keuzes in het dagelijks leven; Electrische fiets of gewoon blijven trappen? Ga ik van baan veranderen of blijf ik waar ik ben? Doe ik die bruine jas aan of koop ik nu een groene?

Doe ik pindakaas op brood of hagelslag?…

Wat zegt u? Belachelijk om dit te vergelijken met ongeloof en geloof?

Nee! Is niet belachelijk maar bittere ernst!

U, jij, kiest wat je op brood zult doen, of je gaat lopen of de auto pakt. Of je op de hoek benzine tankt, of voor 3 cent per liter minder, in een ander dorp.

U kiest, u komt tot een besluit…. en voert het uit. De kurk gaat van de fles af en uw, jouw besluit wordt uitgevoerd.

Maar zo gauw als het op het geestelijk terrein komt blijft de kurk op de fles. Muurvast er in geslagen.

De Heiland is verwonderd over dit ongeloof!

Hij stelt ons voor de keus geloof – ongeloof……

En wel op zulk een wijze, dat het niet mogelijk lijkt dat iemand niet zal geloven wat Hij zegt. “Komt tot Mij, en leef!”

Aan ons ongeloof ontneemt Hij alle rechten. Hij wil ons ongeloof verjagen. Hij luistert niet naar onze „vrome’' of “ongelovige” verontschuldigingen. Hij is niet onder de indruk van onze verontschuldiging dat we niet kunnen geloven.  

Hij is niet onder de indruk van onze opmerkingen dat de kerk ook niets te bieden heeft.  Hij wordt er niet stil van als je zegt dat het toch allemaal niks is. Hij probeert steeds maar weer te bereiken dat je  de kurk uit de fles zult trekken, en dat je kiest om naar Hem te luisteren. Om Hem te geloven. Hij drijft u in de hoek zodat je niet weg kunt komen: u, jij bent niet te slecht voor Jezus. Erken toch uw, jouw, ongeloof en geef je over. Wat is ons ongeloof pijnlijk voor Jezus!

Hij is er ontsteld over. 't Is alsof Zijn stem klinkt: „Ik zou je zoo graag willen helpen: waarom wijs je mij dan af?. Waarom kies je voor de zonde, voor de wereld, voor alles wat geen waarde heeft. Waarom kies je voor een leven met vragen of het voor jou wel mogelijk is?”

Zie op die smekend - uitgestrekte handen, die ontroerde ogen, om uwentwil vol smart.

De Heere Jezus laat u, laat jou, niet los, Hij heeft gestreden en geleden geworsteld om uw/jouw leven. Geef u aan Hem over met al uw ongeloof en afkerigheid.

Of moet het ons gaan als den mensen in Nazareth? “Hij verwonderde Zich over hun ongeloof”.  Hij verwonderde Zich er over dat ze niet wilden luisteren naar Zijn liefdesstem.

Jezus genade kan niet werkeloos blijven. Als u niet voor Hem wilt kiezen (net als in Nazareth) en u/ jij sluit Hem buiten… dan gaat Hij straks verder, u voorbij.

En dat is dan toch door uw eigen schuld.

Open einde……

Conclusie is voor jou…. voor u…..

En het antwoord is ook voor jouw, voor uw verantwoording!